ဣေမ ပဥၥကၡႏၶာ၊ ဤ ႐ုပ္ ေ၀ဒနာ သညာ သခၤါရ ၀ိညာဏ္ဟုဆုိအပ္ေသာ အစုတုိ႔သည္။
(၁) အနိစၥာႏုပႆနာ ၁၀-ပါး
၁။ အနိစၥေတာ၊ ျဖစ္-တည္-ပ်က္ဆဲ မရပ္စဲေသာေၾကာင့္ အၿမဲမရွိပါေပ။
၂။ ပေလာကေတာ၊ အုိ-နာ-ေသ-ေန ေဘးအေထြေထြေၾကာင့္ အေျခကင္းျပတ္ ပ်က္စီးတတ္ပါေပ၏။
၃။ စလေတာ၊ ေလာကဓံစုိးအုပ္ မထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ဘဲ တုန္လႈပ္တတ္ပါေပ၏။
၄။ ပဘဂုၤေတာ၊ ထိခုိက္မႈအစားစား သေဘာမ်ားေၾကာင့္ ပ်က္ျပားတတ္ပါေပ၏။
၅။ အဒၶဳ၀ေတာ၊ မထိန္းသိမ္းႏုိင္ ၿပဳိလဲယုိင္တတ္ေသာေၾကာင့္ မခုိင္ခံ့ မတည္ၿမဲပါေပ။
၆။ ၀ိပရိဏာမဓမၼေတာ၊ အုိ-နာ-ေသရန္ ေဘးအတန္တန္တုိ႔ေၾကာင့္ ေဖာက္ျပန္ ေ႐ြ႕ရွားတတ္ပါေပ၏။
၇။ အသာရကေတာ၊ ဉာဏ္ျဖင့္ယူညစ္ သေဘာစစ္ပါက အႏွစ္သာရကင္း အကာအဖ်င္းေတြသာ ျဖစ္ပါေပ၏။
၈။ ၀ိဘ၀ေတာ၊ အစီးအပြားမရွိ တဏွာဒိ႒ိလွ်င္ ကပ္ၿငိတြယ္တာျခင္း အေၾကာင္းရင္းရွိပါေပ၏။
၉။ သခၤတေတာ၊ သခၤါရေခၚတြင္ ေၾကာင္းေလးအင္တုိ႔ စီစဥ္ေပါင္းစပ္ ျပဳျပင္တတ္ေသာ သေဘာရွိပါေပ၏။
၁၀။ မရဏဓမၼေတာ၊ ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ခ်က္ ႀကံဳတုိင္းထြက္ေသာ္လဲ ေသပ်က္ကုန္ခန္းတတ္ပါေပ၏။
(၂) ဒုကၡာႏုပႆနာ ၂၅-ပါး
၁။ ဒုကၡေတာ၊ ျဖစ္တည္ ပ်က္သဲ က်ိတ္ေခ်ဆြဲေသာေၾကာင့္ ဆင္းရဲျခင္းအစားစား က်ယ္ပြားလွပါေပ၏။
၂။ ေရာဂေတာ၊ ေ၀ဒနာ အထပ္ထပ္ျဖစ္ေပၚတတ္ေသာေၾကာင့္ မတ္ရပ္နာႏွင့္ တူလွပါေပ၏။
၃။ ဂ႑ေတာ၊ ေပ်ာက္ႏုိင္ခဲပါ အိုင္းအနာႀကီးႏွင့္သာ ပမာမေသြ တူလွပါေပ၏။
၄။ သလႅေတာ၊ ထုိးစုိက္စူး၀င္ ေထာင္ပစ္တင္သည့္ တံက်င္ျမားေက်ာက္ႏွင့္သာ တူလွပါေပ၏။
၅။ အဃေတာ၊ ၀ဋ္ဆင္းရဲေပါင္း တည္ေနေအာင္းသျဖင့္ မေကာင္းက်ဳိးသာ ေပးတတ္ပါေပ၏။
၆။ အာဗာဓေတာ၊ သည္းထန္ျပင္းစြာ ျဖစ္ေပၚလာတတ္တဲ့ ေရာဂါအစားစား အနာမ်ားႏွင့္ တူလွပါေပ၏။
၇။ ဤတိေတာ၊ ႐ြံ႕ေၾကာက္ဖြယ္ရွိသမွ် ေတြ႔ႀကဳံၾကတတ္ေသာေၾကာင့္ ျပင္ပ၀ုိင္းထား ရန္သူမ်ားႏွင့္လည္း တူလွပါေပ၏
၈။ ဥပဒၵ၀ေတာ၊ ရန္မ်ဳိးအရပ္ရပ္ တည္ခ်ဥ္းကပ္ႏုိင္၍ ဥပဒၵေ၀ါလည္း မည္ပါေပ၏။
၉။ ဘယေတာ၊ ရွိသမွ်ဥႆုံ ေဘးမ်ဳိးစုံတုိ႔ စုဆုံတည္နားရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဘးဘယလည္း မည္ပါေပ၏။
၁၀။ ဥပသဂၢေတာ၊ ဗ်သနငါးပါး အက်ဳိးမဲ့မ်ားတုိ႔၏ တည္နားမျပတ္ စြဲမွီကပ္ရာလည္း ျဖစ္ပါေပ၏။
၁၁။ အတာဏေတာ၊ အႏၱရာယ္မေရာက္ ကင္းေ၀းလြတ္ေျမာက္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းငွာ မတတ္ႏုိင္ပါေပ၏။
၁၂။ အေလဏေတာ၊ ရန္ေဘးအေပါင္း လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းဟု ပုန္းေအာင္းခုိကပ္ရာ မဟုတ္ႏုိင္ပါေပ။
၁၃။ အသရဏေတာ၊ သံသရာ ေဘးခပင္း ကၽြတ္လြတ္ကင္းေအာင္ မညွင္းဆဲတတ္ ကိေလသာကုိ မသတ္ႏုိင္ပါေပ။
၁၄။ အာဒီန၀ေတာ၊ တစ္ဆယ့္တသီး အပူမီးတုိ႔၏ ပြားစီးေတာက္ေလာင္ရာအစစ္ ေလာင္စာေတြခ်ည္း ျဖစ္ပါေပ၏။
၁၅။ အဃမူလေတာ၊ အလုံးစုံအကု မေကာင္းမႈတုိ႔၏ ေပါင္းစုတည္ရာႀကီးသာပါေပ။
၁၆။ ၀ဓကေတာ၊ ခ်စ္ခင္ေလေယာင္ ပုံဟန္ေဆာင္လ်က္ တုပ္ေႏွာင္သတ္ျဖတ္တတ္ေသာ ရန္သူႏွင့္သာ တူလွပါေပ၏။
၁၇။ သာသ၀ေတာ၊ အာသေ၀ါတရား အစားစားတုိ႔ တည္နားဖုိ႔ရာ နီးကပ္စြာေသာ အေၾကာင္းျဖစ္ပါေပ၏။
၁၈။ မာရာမိသေတာ၊ ကိေလသာမာရ္ မစၥဳမာရ္တုိ႔ တည္နားဖုိ႔ရာ နီးကပ္စြာေသာ အေၾကာင္းျဖစ္ပါေပ၏။ ၁၉။ ဇာတိဓမၼေတာ၊ ပဋိသေႏၶ အစားစားတည္နား ေနဖုိ႔ရာ ထင္႐ွားမေသြ ျဖစ္ပါေပ၏။
၂၀။ ဇရာဓမၼေတာ၊ ေဆြးျမည့္အုိမင္း မေရွာင္ကြင္းႏုိင္ေအာင္ ျပည့္တင္းေသာ သေဘာရွိပါေပ၏။
၂၁။ ဗ်ာဓိဓမၼေတာ၊ က်င္နာႏွိပ္စက္ အခံရခက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္တတ္ေသာ သေဘာရွိပါေပ၏။
၂၂။ ေသာကဓမၼေတာ၊ ႏွလုံးမၿငိမ္ အပူရွိန္တုိးေအာင္ စုိးရိမ္ရျခင္း အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္ပါေပ၏။
၂၃။ ပရိေဒ၀ဓမၼေတာ၊ ေတာက္ေလာင္မႈမေအး ထုိထုိအေရးမ်ားေၾကာင့္ ငုိေၾကြးရျခင္း အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္ပါေပ၏။
၂၄။ ဥပါယာသဓမၼေတာ၊ အပူလုံးေမႊ ပင့္သက္ေ၀၍ ေျမာေစေမ့ေစ ပင္ပန္ေစရျခင္း အေၾကာင္းရင္း ရွိပါေပ၏။
၂၅။ သံကိေလသိကဓမၼေတာ၊ ဒုစရုိက္တဏွာ ဒိ႒ိငါတုိ႔ တည္ရာအထူး ယွဥ္ကပ္ပူးတတ္ေသာေၾကာင့္ ညစ္ႏြမ္းျခင္းအစစ္ သေဘာျဖစ္ပါ၏။
(၃) အနတၱာႏုပႆနာ ၅-ပါး
၁။ အနတၱေတာ၊ သတၱ၀ါအေယာင္ ပုံဟန္ေဆာင္ႏုိင္တဲ့ အေကာင္မွကင္း အစုိးမရျခင္း မရွိပါေပ။
၂။ ပရေတာ၊ မေထာက္မထား အလြန္စိမ္းကားတဲ့ တပါးေသာသူ အျပင္လူႏွင့္သာ ထူလွပါေပ။
၃။ ရိတၱေတာ၊ သူမုိက္တုိ႔ ႀကံဆအပ္ေသာ တည္ၿမဲခ်မ္းသာ တင့္တယ္စြာႏွင့္ သူငါခပင္း ျပတ္စဲကင္းေအာင္ အလ်င္းပင္ ရွာမရပါေပ။
၄။ တုစၧေတာ၊ ဉာဏ္ျဖင့္ အသီးသီး ေပါင္းစုရွာမွီးလုိက္ပါက အခ်ည္းႏွီးထင္ရွား သေဘာမ်ား ျဖစ္ပါေပ၏။
၅။ သုညေတာ၊ ျပဳျပင္စီရင္ ခံစားခ်င္တဲ့ ေခၚတြင္စရာ သတၱ၀ါအားလုံး ကြယ္ေပ်ာက္ဆုံးသျဖင့္ ဆိတ္သုဥ္းေသာ သေဘာရွိပါေပ၏။ ။
Ref: ပဋိသမၻိဒါမဂ္ပါဠိေတာ္-အ႒ကထာ၊ ၀ိသုဒၶိမဂၢအ႒ကထာႏွင့္ ကမၼ႒ာန္းက်မ္းႀကီး(လယ္တီဆရာေတ္)၊ စတုဘုမၼိကက်င့္စဥ္(နံေယာဆရာေတာ္)၊ ၀ိသုဒၶိမဂ္ျမန္မာျပန္(မဟာစည္ဆရာေတာ္) ။
