(၁) ခႏၶာငါးပါး သခၤါရတရားတုိ႔ကုိ အနိစၥ-ဒုကၡ-အနတၱအားျဖင့္ ႐ႈေသာ သမၼသနဉာဏ္။
(၂) ျဖစ္ျခင္း၊ ပ်က္ျခင္းကုိသာ ႐ႈေသာ ဥဒယဗၺယဉာဏ္။
(၃) ပ်က္ျခင္းကိုသာ ႐ႈေသာ ဘဂၤဉာဏ္။
(၄) ခႏၶာငါးပါး သခၤါရတရားတုိ႔ကုိ အလြန္ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ ေဘးႀကီးဟု ႐ႈေသာ ဘယဉာဏ္။
(၅) အျပစ္အားျဖင့္ ႐ႈေသာ အာဒီန၀ဉာဏ္။
(၆) ၿငီးေငြ႔ေသာအားျဖင့္ ျဖစ္ေသာ နိဗၺိဒါဉာဏ္။
(၇) လြက္ေျမာက္လုိျခင္း အစြမ္းအားျဖင့္ျဖစ္ေသာ မုဥၥိတုကမ်တာဉာဏ္။
(၈) တစ္ဖန္ သခၤါရတရားတုိ႔ကို သိမ္းဆည္းျခင္း၏ အစြမ္းျဖင့္ျဖစ္ေသာ ပဋိသခၤါဉာဏ္။
(၉) ေၾကာင္ျခင္း၊ ႏွစ္သက္ျခင္းကင္းသည္၏အစြမ္းျဖင့္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈ၍ျဖစ္ေသာ သခၤါ႐ုေပကၡာဉာဏ္။
(၁၀) ေအာက္၌ျဖစ္ေသာ ၀ိပႆနာဉာဏ္ ၉-ပါး၊ (အထက္၌ ၃၇-ပါးေသာ ေဗာဓိပကၡိယတရားတုိ႔ႏွင့္) မဂ္ျဖစ္ျခင္းငွာေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမဉာဏ္။
Ref: ၀ိသုဒၶိမဂၢအ႒ကထာ၊ စတုဘုမၼိကက်င့္စဥ္ႏွင့္ အဘိဓမၼာသင္တန္းက်မ္း။
