ဥဒယဗၺယဉာဏ္ရင့္သန္လွ်င္ ၀ိပႆနာညစ္ႏြမ္းေၾကာင္း ၀ိပႆႏုပကၠိေလသ ၁၀-ပါး ျဖစ္ေပၚလာပုံမွာ-
(၁) ႐ုပ္-နာမ္တုိ႔၏ အျဖစ္-အပ်က္ကို ႐ွင္းလင္းစြာသိျမင္ေသာအခါ လြန္စြာစိတ္ၾကည္လင္၍ ကုိယ္မွ အေရာင္အလင္းထြက္ျခင္း ၾသဘာသ။
(၂) ခုဒၵိကာ-ၾကသီးေမြးညင္းထျခင္း၊ ခဏိကာ-ခဏခဏျဖစ္ ခဏခဏပ်က္ျခင္း၊ ၾသကၠႏၲိက-တစ္ကုိယ္လုံး ဖုံးလႊမ္းျခင္း၊ ဥေဗၺဂါ-ကုိယ္ကိုအထက္သုိ႔ ေျမာက္ႏုိင္ျခင္း၊ ဖရဏာ-ၾကာ႐ွည္စြာ တစ္ကုိယ္လုံး ပ်ံ႕ႏွံ႕ျခင္းဟူေသာ ႏွစ္သက္ျခင္း ပီတိ။
(၃) ကုိယ္-စိတ္ႏွစ္ပါး၏ ၿငိမ္းျခင္း ပႆဒၶိ။
(၄) ကမၼ႒ာန္းအာ႐ုံ၌ သက္၀င္ဆုံးျဖတ္တတ္ေသာ အဓိေမာကၡ။
(၅) ၀ိပႆနာစိတ္ကို ေထာက္ပံ့တတ္ေသာ ပဂၢဟ။
(၆) တစ္ကုိယ္လုံး၌ စိတၱဇ႐ုပ္ေတြ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေစတတ္ေသာ သုခ။
(၇) ၀ိပႆနာဉာဏ္၏ သြက္လက္လ်င္ျမန္ အျမင္သန္ေသာ ဉာဏ္။
(၈) ၀ိပႆနာအာ႐ုံ၌ ထင္လြယ္ျခင္း ဥပ႒ာန။
(၉) အျဖစ္အပ်က္႐ူရာ၌ ေၾကာင္းၾက-ဗ်ာပါရ မျပဳရဘဲ အသင့္အားျဖင့္ ႐ူႏုိင္ျခင္း၊ ဆင္ျခင္လုိေသာအခါ ဆင္ျခင္ႏုိင္ျခင္း ဥေပကၡာ။
(၁၀) ၎ ၾသဘာသစေသာ ၉-ပါးကုိ ႏွစ္သက္တတ္ေသာ တဏွာ။
ထုိသုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေသာ္ မဂ္အစ္လမ္းမွန္မဟုတ္၊ မဂ္အစစ္လမ္းမွန္သည္ သစၥာ ၄-ပါး/ ၁၆-ပါးကို တျပဳိင္နက္သိေသာ သတၱိ႐ွိသည္ဟု ယုံၾကည္ဆုံးျဖတ္လ်က္ ဥဒယဗၺယဉာဏ္ကို သန္သန္အားထုတ္၍ လြတ္ထြက္ေစ
ရပါမည္။
မွတ္ခ်က္။ ၎ ၁၀-ပါးသည္ တဏွာ မာန ဒိ႒ိတုိ႔၏ တည္ရာျဖစ္၍ ၀ိပႆနာကို ညစ္ႏြမ္းေစတတ္ေသာ ေဘးရန္(၀ိပႆႏုပကၠိေလသ ၁၀x တဏွာ မာန ဒိ႒ိ ၃=၃၀)အက်ယ္ ျဖစ္သည္။
Ref: ၀ိသုဒၶိမဂၢအ႒ကထာ၊ အဘိဓမၼတၳသဂၤဟက်မ္း၊ စတုဘုမၼိကက်င့္စဥ္၊ သၿဂိၤဳဟ္ဘာသာဋီကာႏွင့္ အဘိဓမၼာသင္တန္းက်မ္း။
